ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
«هرزگی و قمهکشی و لوطی بازی در شهرها رواج داشت. مردم در امان نبودند خاصّه در دولت حاجی میرزا آقاسی از این وضع به ستوه آمده بودند. شگفت این که خود دولت زمینهی نا امنی را فراهم میکرد. صدرالتواریخ: «...حاجی، سربازان فوج ماکویی را که به خود اختصاص داده و از برای روز بد آنها را پیراهن خود میدانست ایشان را چنان مسلّط کرده بود که صریحاً شبها چراغ روشن میکردند و به خانهها به دزدی میرفتند. صاحب خانه میدید و جرأت دَم زدن نداشت و این ترکان ماکویی مست میشدند. زن بیچاره وبچهی بیصاحبی را میدیدند، میبردند. غروب که میشد هیچ بچه و زنی جرأت بیرون شدن از خانه نداشت. سایر الواط هم به اسم آنها فرصت را غنیمت شمرده مرتکب پارهای شرارتها میشدند.»[1]
[1] - ص 117 - امیرکبیر و ایران - دکتر فریدون آدمیت - انتشارات خوارزمی
2- آینه عیبنما، نگاهی به دوران قاجاریه، علی جلالپور، انتشارات گفتمان اندیشه معاصر، 1394، ص 182