«در 21 اسفند 1301ه.ش قانون البسه وطنی از تصویب مجلس شورای ملی گذشت. در وزارت جنگ این حکم بدین ترتیب صادر شد:
ماده 1 ـ قانون استعمال البسه وطنی را که تحت مواد چهارگانه از تصویب مجلس مقدس شورای ملی گذشته است، ذیلاً نقل و اجرای آن را از اول برج میزان 1302 در کلّیه قسمتهای قشونی مقرر میدارم.
ماده 2 ـ دولت موظّف است کلّیه لباسهایی که برای مستخدمین لشکری و کشوری تهیّه مینماید از مصنوعات و منسوجات ایران باشد.
ماده 3ـ عموم وزرا و نمایندگان مجلس شورای ملی و معاونین و ولات و حکام و قضات عدلیه و کلّیه مستخدمینی که مشمول قانون استخدام میباشند و نیز مستخدمینی که از طرف دولت به ایشان لباس داده شد در موقع استعمال به خدمت رسمی مکّلفاند البسه ظاهری خود را از مصنوعات و منسوجات ایران قرار دهند.
ماده 4ـ جزای متخلف از قانون در شش ماه اول از قرار هر یک روز تخلّف، کسر صد، نیم حقوق ماهیانه و پس از آن کسر صد، یک حقوق ماهیانه است.»[1]
[1]. خسرو معتضد، خاطرات قائم مقامالملک رفیع، ص 250.
2- آینه عیبنما، نگاهی به دوران پهلوی، علی جلالپور، انتشارات گفتمان اندیشه معاصر، 1396، ص 148