پیام تاریخ
بحث های تاریخ ایرانپیام تاریخ
بحث های تاریخ ایرانابراهیم شاه
ابراهیم شاه
«ابراهیم‌خان دوّمین فرزند پدر بود و تا پیش از درگذشت جانگذاز او در سال 1151/1738 به نام محمّدعلی بیگ شناخته می‌شد. تا قبل از حکمرانی علیقلی‌خان یا عادل شاه چندان نامی از ابراهیم‌خان وجود ندارد که مهمترین آن سرکوبی قیام سام میرزا می‌باشد که پس از دستگیری دماغ او را برید و رهایش ساخت. زمانی که علیقلی‌خان حکومت ایران را قبضه کرد ابراهیم‌خان را به منصب سرداری عراق و صاحب اختیاری برگزید. ابراهیم‌خان بر اثر سیاست‌های غلط علی شاه در تدارک قبضه کردن حکومت برآمد. ابراهیم‌خان که می‌دانست به تنهایی از عهده برادر جنگجوی خود برنمی‌آید از امیراصلان‌خان قرقلو حاکم آذربایجان کمک گرفت، امّا بعد از آن که با کمک وی نیروهای برادر را شکست داد تصمیم بر نابودی خود امیراصلان گرفت که بر او نیز غلبه یافت و وی را به قتل رسانید.
ابراهیم‌خان پس از آن که نیروهای خود را تقویت کرد به فکر مقابله با شاهرخ در مشهد افتاد ولی بدون آن که برخوردی جدّی میان آن‌ها صورت گیرد بر اثر اختلافاتی که بین نیروهایش به وجود آمد کم‌کم از اطراف او پراکنده شدند تا این که کار به جایی رسید که سپاهیان ابراهیم شاه فوج فوج از اردوی او فرار می‌کردند و اقتدارش را متزلزل ساختند. تلاش‌های ابراهیم شاه برای جمع و جور کردن سپاهیان به جایی نرسید و به ناچار در قلعه قلایر(قلعه‌ای بین ساوه- قزوین) متحصّن شد. حسب‌الامر شاهرخ چند نفر برای دستگیری او و برادرش علی شاه مأمور شدند و ابراهیم شاه نیز کور و مقتول گردید و جنازه‌اش را به ارض اقدس بردند.» [1]
[1] - خلاصه‌ای از صفحات 557 و 558 جلد اول تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه – دکتر رضاشعبانی
2 - آینه عیب نما, نگاهی به دوران افشاریه و زندیه, علی جلال پور, انتشارات گفتمان اندیشه معاصر، 1397, ص 295
